Groetjes uit Nieuw Zeeland!
Door: Femke v. Bon
Blijf op de hoogte en volg Femke Maryanne
31 Januari 2016 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Lieve familie, vrienden en andere geïnteresseerden,
Ik ga niet liegen: ik heb nog nooit zo hard over iets getwijfeld als over of ik in het buitenland stage wilde gaan lopen of niet. Ik weet eigenlijk altijd wel wat ik wil en volg gewoon mijn hart, maar ik was ontzettend ambivalent over deze beslissing. Wilde ik echt wéér een half jaar weg zijn bij mijn lieve vriend Johan die pas net weer terug is van een jaar werken in Bulgarije? En wilde ik echt mijn goede, vertrouwde leventje met mijn lieve vrienden en familie achterlaten? Je zou zeggen dat het een no-brainer is (hallóó, als je zo’n kans krijgt grijp je hem toch aan!) maar toen ik echt ging nadenken over wat een half jaar weg van alles wat ik ken en liefheb écht inhoudt, begon ik enorm te twijfelen of dit wel was wat ik echt wilde. Ieder advies dat ik kreeg was echter hetzelfde: doe het! En ik schreeuw altijd het hardst dat je uit je comfortzone moet treden als je wilt groeien en dat niemand zich ooit moet tegen laten houden door angst, dus het zou ontzettend hypocriet zijn als ik juist om die redenen ervoor zou kiezen om niet dit avontuur aan te gaan. Uiteindelijk heeft Johan mij het laatste zetje gegeven door mij erop te wijzen dat ik altijd nog terug kan, maar er niet meer heen kan gaan als het te laat is.
DUS, hier zit ik dan. In een hostel in Christchurch, Nieuw Zeeland aan de freaking andere kant van de wereld. Het is hier op het moment dat ik dit schrijf 11:33 op maandagochtend 1 februari 2016; ik leef nu in jullie toekomst! Ik vind het nog steeds enorm onwerkelijk dat ik deze plek het komende half jaar mijn thuis mag gaan noemen.
Toegegeven, toen ik afscheid moest nemen van mijn familie, vrienden en vriend had ik het even ontzettend zwaar en voelde ik me heel verloren. Maar ik kan nu alleen maar denken ‘’WAUW, ik ben gewoon in Nieuw Zeeland!’’ En zo is het ook; hoeveel mensen op deze wereld krijgen nou een kans als deze? De angst en stress voorafgaand aan deze reis die mij slapeloze nachten hebben bezorgd zijn op het moment dat ik Christchurch binnenvloog en het práchtige uitzicht zag, als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik weet dat ik de juiste keuze heb gemaakt en ik heb ontzettend veel zin in het komende semester; ik ben benieuwd wat dit land mij gaat brengen!
Ik houd jullie op de hoogte van al mijn avonturen!
Liefs,
Femke
Ik ga niet liegen: ik heb nog nooit zo hard over iets getwijfeld als over of ik in het buitenland stage wilde gaan lopen of niet. Ik weet eigenlijk altijd wel wat ik wil en volg gewoon mijn hart, maar ik was ontzettend ambivalent over deze beslissing. Wilde ik echt wéér een half jaar weg zijn bij mijn lieve vriend Johan die pas net weer terug is van een jaar werken in Bulgarije? En wilde ik echt mijn goede, vertrouwde leventje met mijn lieve vrienden en familie achterlaten? Je zou zeggen dat het een no-brainer is (hallóó, als je zo’n kans krijgt grijp je hem toch aan!) maar toen ik echt ging nadenken over wat een half jaar weg van alles wat ik ken en liefheb écht inhoudt, begon ik enorm te twijfelen of dit wel was wat ik echt wilde. Ieder advies dat ik kreeg was echter hetzelfde: doe het! En ik schreeuw altijd het hardst dat je uit je comfortzone moet treden als je wilt groeien en dat niemand zich ooit moet tegen laten houden door angst, dus het zou ontzettend hypocriet zijn als ik juist om die redenen ervoor zou kiezen om niet dit avontuur aan te gaan. Uiteindelijk heeft Johan mij het laatste zetje gegeven door mij erop te wijzen dat ik altijd nog terug kan, maar er niet meer heen kan gaan als het te laat is.
DUS, hier zit ik dan. In een hostel in Christchurch, Nieuw Zeeland aan de freaking andere kant van de wereld. Het is hier op het moment dat ik dit schrijf 11:33 op maandagochtend 1 februari 2016; ik leef nu in jullie toekomst! Ik vind het nog steeds enorm onwerkelijk dat ik deze plek het komende half jaar mijn thuis mag gaan noemen.
Toegegeven, toen ik afscheid moest nemen van mijn familie, vrienden en vriend had ik het even ontzettend zwaar en voelde ik me heel verloren. Maar ik kan nu alleen maar denken ‘’WAUW, ik ben gewoon in Nieuw Zeeland!’’ En zo is het ook; hoeveel mensen op deze wereld krijgen nou een kans als deze? De angst en stress voorafgaand aan deze reis die mij slapeloze nachten hebben bezorgd zijn op het moment dat ik Christchurch binnenvloog en het práchtige uitzicht zag, als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik weet dat ik de juiste keuze heb gemaakt en ik heb ontzettend veel zin in het komende semester; ik ben benieuwd wat dit land mij gaat brengen!
Ik houd jullie op de hoogte van al mijn avonturen!
Liefs,
Femke
-
01 Februari 2016 - 11:28
Marianne:
En zo is het!!!! Knap gedaan allemaal! En zet hem op daar in de toekomst :) -
01 Februari 2016 - 12:11
Murtle Ninja Turtle:
Proud of you big sis! En leuk dat je een dagboek bij houdt! Kunnen we allemaal genieten van jouw hilarische verhalen! ;) -
01 Februari 2016 - 12:12
Murtle Ninja Turtle:
Proud of you big sis! En leuk dat je een dagboek bij houdt! Kunnen we allemaal genieten van jouw hilarische verhalen! ;) -
01 Februari 2016 - 19:52
Femke Maryanne Van Bon:
Dankjulliewel! :D -
01 Februari 2016 - 20:32
Trijntje :
Lieverd,verheug me nu al op je avonturen!
Leuke schrijfstijl heb je, hoor je gewoon praten!
Hoop dat je fijne dag hebt...begint nú toch?
Dikke kus
Trijntje -
03 Februari 2016 - 15:29
Chris:
Femke
Hoe is het, knap gedaan.
Zet hem op
Hier alles goed
Kus en dikke knuffel
Chris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
